YARA
Sersefil bir direniş bu
Sana vardığım hangi günde el oldun?
Ardın dönük böyle yok oldun…
Yanlış bir ifadenin suçlanan tanığı ben miyim?
Aramızda ki dava güzelliğin miydi
Hiç bölüşemediğimiz
Hiçbir madde anlayışına sığmayan
bilgeliğinin ezikliğiydi benim yasadığım.
Sana inandıkça
Bütün niyetlerimi terk ettim
Yaşanmayan bir bahara karlar yağdıran kinin miydi?
Yar mıydın bana
Yoksa yar mı olamadım sana
Bir aşktı dizlerime sığmayan
İçimde büyüdükçe yok olmak adına beni yoran
Oy! Güzelliği boğazıma tas gibi oturan
Hiçbir anlama sığdıramadığım
Varolan bütünlük…
Gerçekliği kanımın hücrelerimde yol almasından
Daha da inanılmaz olan…
Kaç kez vardım bu sonsuzluğa
Gözlerim çukurlaştıkça inandım sana
Aldatılmanın hesabı büyük sende bilirim….
Sen ki maneviyatı maddenin gölgesine gizleyen
Sen ki her ihaneti yaşattığım
Güzelliğinden basım dönen sahipsiz güç
Bilirim
Seni yasamak
Yaşanan varlığı anlamaktır bende…
